تاریخچه تکامل پرچم ایران

پیشینه
نخستین تصویر بر روی پرچم ایران بعد از اسلام
افزوده شدن نقش خورشید بر پشت شیر
پرچم در دوران صفویان
پرچم در عهد نادرشاه افشار
دوره قاجارها پرچم چهارگوشه
امیرکبیر و پرچم ایران
انقلاب مشروطیت و پرچم ایران
پرچم بعد از انقلاب

پیشینه
نخستین اشاره در تاریخ اساطیر ایران به وجود پرچم، به قیام کاوه آهنگر علیه ظلم و ستم آژی دهاک(ضحاک) بر میگردد. در آن هنگام کاوه برای آن که مردم را علیه ضحاک بشوراند، پیش بند چرمی خود را بر سر چوبی کرد و آن را بالا گرفت تا مردم گرد او جمع شدند. سپس کاخ فرمانروای خونخوار را در هم کوبید و فریدون را بر تخت شاهی نشانید.
فریدون نیز پس از آنکه فرمان داد تا پاره چرم پیش بند کاوه را با دیباهای زرد و سرخ و بنفش آراستند و دُر و گوهر به آن افزودند، آن را درفش شاهی خواند و بدین سان " درفش کاویان " پدید آمد. نخستین رنگهای پرچم ایران زرد و سرخ و بنفش بود، بدون آنکه نشانه ای ویژه بر روی آن وجود داشته باشد. درفش کاویان صرفاً افسانه نبوده و به استناد تاریخ تا پیش از حمله اعراب به ایران،  بویژه در زمان ساسانیان و هخامنشیان پرچم ملی و نظامی ایران را درفش کاویان می گفتند، هر چند این درفش کاویانی اساطیری نبوده است.
محمدبن جریر طبری در کتاب تاریخ خود به نام الامم و الملوک مینویسد: درفش کاویان از پوست پلنگ درست شده، به درازای دوازده ارش که اگر هر ارش را که فاصله بین نوک انگشتان دست تا بندگاه آرنج است 60 سانتی متر به حساب آوریم، تقریباٌ پنج متر عرض و هفت متر طول میشود. ابولحسن مسعودی در مروج اهب نیز به همین موضوع اشاره میکند.
به روایت اکثر کتب تاریخی، درفش کاویان زمان ساسانیان از پوست شیر یا پلنگ ساخته شده بود، بدون آنکه نقش جانوری بر روی آن باشد. هر پادشاهی که به قدرت می رسید تعدادی جواهر بر آن می افزود. به هنگام حملهٌ اعراب به ایران، در جنگی که در اطراف شهر نهاوند در گرفت درفش کاویان به دست آنان افتاد و چون آن را همراه با فرش مشهور " بهارستان " نزد عمربن خطاب خلیفه مسلمانان، بردند وی از بسیاری گوهرها، دُرها و جواهراتی که به درفش آویخته شده بود دچار شگفتی شد و به نوشته فضل الله حسینی قزوینی در کتاب المعجم مینویسد: " امیر المومنین سپس بفرمود تا آن گوهرها را برداشتند و آن پوست را سوزانیدند ".
با فتح ایران به دست اعراب - مسلمان، ایرانیان تا دویست سال هیچ درفش یا پرچمی نداشتند و تنها دو تن از قهرمانان ملی ایران زمین، یعنی ابومسلم خراسانی و بابک خرم دین دارای پرچم بودند.  ابومسلم پرچمی یکسره سیاه رنگ داشت و بابک سرخ رنگ به همین روی  بود که طرفداران این دو را سیاه جامگان و سرخ جامگان می خواندند. از آنجائی که علمای اسلام تصویرپردازی و نگارگری را حرام میدانستند تا سالهای مدید هیچ نقش و نگاری از جانداران بر روی درفش ها تصویر نمی شد.

نخستین تصویر بر روی پرچم ایران
در سال 355 خورشیدی ( 976 میلادی ) که غزنویان، با شکست دادن سامانیان، زمام امور را در دست گرفتند، سلطان محمود غزنوی برای نخستین بار دستور داد نقش یک ماه را بر روی پرچم خود که رنگ زمینه آن یکسره سیاه بود زردوزی کنند. سپس در سال 410 خورشیدی ( 1031 میلادی ) سلطان مسعود غزنوی به انگیزه دلبستگی به شکار شیر دستور داد نقش و نگار یک شیر جایگزین ماه شود و از آن پس هیچگاه تصویر شیر از روی پرچم ملی ایران برداشته نشد تا انقلاب ایران در سال (1979 میلادی).
افزوده شدن نقش خورشید بر پشت شیر
در زمان خوارزمشاهیان یا سلجوقیان سکه هائی زده شد که بر روی آن نقش خورشید بر پشت آمده بود، رسمی که به سرعت در مورد پرچمها نیز رعایت گردید.  در مورد علت استفاده از خورشید دو دیدگاه وجود دارد، یکی اینکه چون شیر گذشته از نماد دلاوری و قدرت، نشانه ماه مرداد ( اسد ) هم بوده و خورشید در ماه مرداد در اوج بلندی و گرمای خود است، به این ترتیب همبستگی میان خانه شیر ( برج اسد ) با میانهٌ تابستان نشان داده می شود.  نظریه دیگر بر تاًثیر آئین مهرپرستی و میترائیسم در ایران دلالت دارد و حکایت از آن دارد که به دلیل تقدس خورشید در این آئین، ایرانیان کهن ترجیح دادند خورشید بر روی سکه ها و پرچم بر پشت شیر قرار گیرد.
پرچم در دوران صفویان
در میان شاهان سلسله صفویان که حدود 230 سال بر ایران حاکم بودند تنها شاه اسماعیل اول و شاه طهماسب اول بر روی پرچم خود نقش شیر و خورشید نداشتند. پرچم شاه اسماعیل یکسره سبز رنگ بود و بر بالای آن تصویر ماه قرار داشت. شاه طهماسب نیز چون خود زادهً  ماه فروردین ( برج حمل ) بود دستور داد به جای شیر و خورشید تصویر گوسفند ( نماد برج حمل ) را هم بر روی پرچمها و هم بر سکه ها ترسیم کنند.  پرچم ایران در بقیهً دوران حاکمیت صفویان سبز رنگ بود و شیر و خورشید را بر روی آن زردوزی می کردند. البته موقعیت و طرز قرارگرفتن شیر در همهً این پرچمها یکسان نبوده، شیر گه  نشسته بوده، گاه نیمرخ و گاه رو به سوی بیننده.  در بعضی موارد هم خورشید از شیر جدا بوده و گاه چسبیده به آن.   به استناد سیاحت نامهً ژان شاردن جهانگرد فرانسوی استفاده او بیرق های نوک تیز و باریک که بر روی آن آیه ای از قرآن و تصویر شمشیر دوسر علی یا شیر خورشید بوده، در دوران صفویان رسم بوده است. به نظر می آید که پرچم ایران تا زمان قاجارها، مانند پرچم اعراب، سه گوشه بوده نه چهارگوش.
پرچم در عهد نادرشاه افشار
نادر که مردی خود ساخته بود توانست با کوششی عظیم ایران را از حکومت ملوک الطوایفی رها ساخته، بار دیگر یکپارچه و متحد کند. سپاه او از سوی جنوب تا دهلی، از شمال تا خوارزم و سمرقند و بخارا، و از غرب تا موصل و کرکوک و بغداد و از شرق تا مرز چین پیش روی کرد. در همین دوره بود که تغییراتی در خور در پرچم ملی و نظامی ایران بوجود آمد.  درفش شاهی یا بیرق سلطنتی در دوران نادرشاه از ابریشم سرخ و زرد ساخته می شد و بر روی آن تصویر شیر و خورشید هم وجود داشت اما درفش ملی ایرانیان در این زمان سه رنگ سبز و سفید و سرخ با شیری در حالت نیمرخ و در حال راه رفتن داشته که خورشیدی نیمه بر آمده بر پشت آن بود و در درون دایره خورشید نوشته بود:  " المک الله " سپاهیان نادر در تصویری که از جنگ وی با محمد گورکانی، پادشاه هند، کشیده شده، بیرقی سه گوش با رنگ سفید در دست دارند که در گوشهً بالائی آن نواری سبز رنگ و در قسمت پائیتی آن نواری سرخ دوخته شده است. شیری با دم برافراشته به صورت نیمرخ در حال راه رفتن است و درون دایره  خورشید آن بازهم " المک الله " آمده است. بر این اساس میتوان گفت پرچم سه رنگ عهد نادر مادر پرچم سه رنگ فعلی ایران است. زیرا در این زمان بود که برای نخستین بار این سه رنگ بر روی پرچم های نظامی و ملی آمد، هر چند هنوز پرچمها سه گوشه بودند.

دورهً قاجارها، پرچم چهار گوشه
در دوران آغامحمدخان قاجار، سر سلسلهً قاجاریان، چند تغییر اساسی در شکل و رنگ پرچم داده شد، یکی این که شکل آن برای نخستین بار از سه گوشه به چهارگوشه تغییر یافت و دوم این که آغامحمدخان به دلیل دشمنی که با نادر داشت سه رنگ سبز و سفید و سرخ پرچم نادری را برداشت و تنها رنگ سرخ را روی پرچم گذارد. دایره سفید رنگ بزرگی در میان این پرچم بود که در آن تصویر شیر و خورشید به رسم معمول وجود داشت با این تفاوت بارز که برای نخستین بار شمشیری در دست شیر قرار داده شده  بود. در عهد فتحعلی شاه قاجار، ایران دارای پرچمی دوگانه شد. یکی پرچمی یکسره سرخ با شیری نشسته و خورشید بر پشت که پرتوهای آن سراسر آن را پوشانده بود. نکته شگفتی آور این که شیر پرچم زمان صلح شمشیر بدست داشت در حالی که در پرچم عهد جنگ چنین نبود.  در زمان فتحعلی شاه بود که استفاده از پرچم سفید رنگ برای مقاصد دیپلماتیک و سیاسی مرسوم شد. در تصویری که یک نقاش روس از ورود سفیر ایران " ابوالحسن خان شیرازی " به دربار تزار روس کشیده، پرچمی سفید رنگ منقوش به شیر و خورشید و شمشیر، پیشاپیش سفیر در حرکت است. سالها بعد، امیرکبیر از این ویژگی پرچم های سه گانهً دورهً فتحعلی شاه استفاده کرد و طرح پرچم امروزی را ریخت. برای نخستین بار در زمان محمدشاه قاجار ( جانشین فتحعلی شاه ) تاجی بر بالای خورشید قرار داده شد. در این دوره هم دو درفش یا پرچم به کار می رفته است که بر روی یکی شمشیر دو سر حضرت علی و بر دیگری شیر و خورشید قرار داشت که پرچم اول درفش شاهی و دومی درفش ملی و نظامی بود.
امیرکبیر و پرچم ایران
میرزا تقی خان امیرکبیر، بزرگمرد تاریخ ایران، دلبستگی ویژه ای به نادرشاه داشت و به همین سبب بود که پیوسته به ناصرالدین شاه توصیه می کرد شرح زندگی نادر را بخواند. امیرکبیر همان رنگ های پرچم نادر را پذیرفت، اما دستور داد شکل پرچم مستطیل باشد ( بر خلاف شکل سه گوشه در عهد نادرشاه ) و سراسر زمینهً پرچم سفید، با یک نوار سبز به عرض تقریبی 10 سانتی متر در گوشه بالائی و نواری سرخ رنگ به همان اندازه در قسمت پائین پرچم دوخته شود و نشان شیر و خورشید و شمشیر در میانه پرچم قرار گیرد، بدون آنکه تاجی بر بالای خورشید گذاشته شود. بدین ترتیب پرچم ایران تقریباٌ به شکل و فرم پرچم امروزی ایران درآمد.
انقلاب مشروطیت و پرچم ایران
با پیروزی جنبش مشروطه خواهی در ایران و گردن نهادن مظفرالدین شاه به تشکیل مجلس،  نمایندگان مردم در مجلس های اول و دوم به کار تدوین قانون اساسی و متمم آن می پردازند. در اصل پنجم متمم قانون اساسی آمده بود: " الوان رسمی بیرق ایران، سبز و سفید و سرخ و علامت شیر و خورشید است"، کاملا مشخص است که نمایندگان در تصویب این اصل شتابزده بوده اند. زیرا   اشاره ای به ترتیب قرار گرفتن رنگها، افقی یا عمودی بودن آنها، و این که شیر و خورشید بر کدام یک از رنگها قرار گیرد به میان نیامده بود. همچنین دربارهً وجود یا عدم وجود شمشیر یا جهت روی شیر ذکری نشده بود.  به نظر می رسد بخشی از عجلهً نمایندگان به دلیل وجود شماری روحانی در مجلس بوده که استفاده از تصویر را حرام می دانستند. نمایندگان نواندیش در توجیه رنگهای به کار رفته در پرچم به استدلالات دینی متوسل شدند، بدین ترتیب که می گفتند رنگ سبز، رنگ دلخواه پیامبر اسلام و رنگ این دین است، بنابراین پیشنهاد می شود رنگ سبز در بالای پرچم ملی ایران قرار گیرد. در مورد رنگ سفید نیز به این حقیقت تاریخی استناد شد که رنگ سفید رنگ مورد علاقهً زرتشتیان است، اقلیت دینی که هزاران سال در ایران به صلح و صفا  زندگی کرده اند و این که سفید نماد صلح، آشتی و پاکدامنی است و لازم است در زیر رنگ سبز قرار گیرد.  در مورد رنگ سرخ نیز با اشاره به ارزش خون شهید در اسلام، بویژه امام حسین و جان باختگان انقلاب مشروطیت به ضرورت پاسداشت خون شهیدان اشاره گردید. وقتی نمایندگان روحانی با این استدلالات مجباب شده بودند و زمینه مساعد شده بود، نواندیشان حاضر در مجلس سخن را به موضوع نشان شیر و خورشید کشاندند و این موضوع را این گونه توجیه کردند که انقلاب  مشروطیت در مرداد (سال 1285 هجری شمسی 1906 میلادی) به پیروزی رسید یعنی در برج اسد(شیر). از سوی دیگر چون اکثر ایرانیان مسلمان شیعه و پیرو علی هستند و اسدالله از القاب حضرت علی است، بنابراین شیر هم نشانهً مرداد است و هم نشانهً امام اول شیعیان در مورد خورشید نیز چون انقلاب مشروطه در میانهً ماه مرداد به پیروزی رسید و خورشید در این ایام در اوج نیرومندی و گرمای خود است پیشنهاد می کنیم خورشید را نیز بر پشت شیر سوار کنیم که این شیر و خورشید هم نشانهً علی باشد هم نشانهً ماه مرداد و هم نشانهً چهاردهم مرداد یعنی روز پیروزی مشروطه خواهان و البته وقتی شیر را نشانهً پیشوای امام اول بدانیم لازم است شمشیر ذوالفقار را نیز بدستش بدهیم.   بدین ترتیب برای اولین بار پرچم ملی ایران به طور رسمی در قانون اساسی به عنوان نماد استقلال و حاکمیت ملی مطرح شد. در سال 1336 منوچهر اقبال، نخست وزیر وقت به پیشنهاد هیاًتی از نمایندگان وزارت خانه های خارجه، آموزش و پرورش و جنگ طی بخش نامه ای ابعاد و جزئیات دیگر پرچم را مشخص کرد. بخش نامهً دیگری در  سال 1337 در مورد تناسب طول و عرض پرچم صادر شد و طی آن مقرر گردید طول پرچم اندکی بیش از یک برابر و نیم عرضس باشد.
پرچم بعد از انقلاب
در اصل هجدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1358 (1979 میلادی) در مورد پرچم گفته شده است که پرچم جمهوری اسلامی از سه رنگ سبز، سفید و سرخ تشکیل می شود و نشانهً جمهوری اسلامی (تشکیل شده با حروف الله اکبر) در وسط آن قرار دارد.

شما میوه چه درختی هستید؟!!؟!؟!!؟؟؟

(24 خرداد تا 4 تیر) درخت سیب (عشق)
فردی آرام، گاهی اوقات خجالتی، بسیار جذاب و دلربا با رفتاری مناسب و سنجیده، ماجراجو و بی باک، حساس و ... دوست دارید که دیگران را دوست داشته باشید و  سایرین هم شما را دوست داشته باشند. باوفا، حسلس و بسیار بخشنده و با استعداد، شما عاشق بچه ها هستید.

(25 اردیبهشت تا 3 خرداد) (22 آبان تا 1 آذر)  درخت ون (بلند پروازی)
فوق العاده جذاب، پرانرژی، خود جوش و پر مسئولیت هستید. انتقاد را دوست ندارید. جاه طلب، بلند پرواز، باهوش، مستعد و قابل اطمینان هستید. به پول اهمیت می دهید. خواستار توجه از سوی دیگران هستید و به پشتوانه و حمایت اساسی نیاز دارید.

(22 آذر تا 1 دی)  درخت راش (خلاقیت)
فردی با سلیقه، کسی که به ظاهر خودش اهمیت زیادی می دهد. یک برنامه ریز خوب برای زندگی و کار و مسائل اقتصادی، فردی که بدون لزوم بی گدار به اب نمیزند. منطقی و مونس و یاری بی نظیر در زندگی به شمار می روید.

(26 تیر تا 4 مرداد) (25 دی تا 3 بهمن)  درخت سرو (اعتماد به نفس)
فردی با توان و قدرت فوق العاده، کسی که میداند چطور خود را با شرایط مختلف  در زندگی وفق بدهد. هدایای غیرمنتظره را دوست دارد و از سلامتی بدنی برخوردار است. خجالتی نیست و اعتماد به نفس دارد. سخنرانی برجسته، فردی مصمم و با اراده، کمی عجول و بی طاقت و دوست دارد که دیگران را تحت تاثیر قرار بدهد. با استعداد، سخت کوش و اغلب خوش بین است و قادر است سریع تصمیم بگیرد.

(15 تا 24 اردیبهشت) (12 تا 21 آبان)  درخت شاه بلوط  (درستکاری)
هیکل و اندامی خارق العاده، پر ابهت، حس عدالت خواهی بالا، یک طراح و سیاستمدار است. به راحتی آزرده خاطر میشود. بسیار حساس، کوشا، گاهی اوقات برتر از دیگران عمل می کند و گاهی در ارتباط خود با سایرین سوءتفاهم برایش به وجود می اید. خانواده مدار و از لحاظ فیزیکی روی فرم است.

(14 تا 23 مرداد) (9 تا 18 بهمن)  درخت سدر  (وفاداری)
فردی قوی، عضلانی، انعطاف پذیر، کسی که آنچه زندگی به اجبار به او میدهد می پذیرد و اما لزوماً آن را دوست ندارد. سعی می کند ساده و خوش بین باشد. دوست دارد از نظر مالی مستقل عمل کند. مهربان و عاطفی، از تنهایی متنفر، با وفا و گاهی اوقات هم به زودی عصبانی میشود. با احتیاط، تحصیل علم و دانش و کمک به دیگران را دوست دارد.(من این درخت دراومدم ولی نه عضلانیم و نه وفادار نه مهربان نه عاطفی و همیشه هم عصبانیم بقیش درسته!!!)

(16 تا 25 تیر) (12 تا 24 دی)  درخت نارون  (بزرگواری)
قیافه و ظاهری وب دارد و در پوشیدن لباس خوش سلیقه است. تقاضا و خواسته های او در حد اعتدال است. کم ادعا است و اشتباهات را فراموش نمیکند. با نشاط و سرزنده است و دوست دارد راهنمایی بشود اما نه اینکه از دیگران اطاعت کند. شریکی درستکار و با وفا و دوست دارید برای سایرین تصمیم بگیرد. بزرگوار و نجیب، سخاوتمند و شوخ طبع و فردی کارامد است.

(14 تا 23 خرداد) (12 تا 21 آذر)  درخت انجیر (حساسیت)
فردی مستقل، درستکار، با وفا که از ضد و نقیض گویی و بحث متنفر است. زندگی و دوستانش را دوست دارد. از بچه ها وحیوانات لذت میبرد . اجتماعی و شوخ طبع است و دوست دارد که بعد از ساعت های طولانی کار سخت استراحت کند و از استعداد هنری و هوش بالایی برخوردار است.

(5 تیر تا 15 تیر) (2 تا 11 دی)  درخت صنوبر (رمز و راز)
فوق العاده با سلیقه است و نمیتواند تنش و فشار عصبی را تحمل کند. زیبایی را دوست دارد. گاهی افسرده میشود. سرسخت و لجباز است و به همان نسبت که دوست دارد نزدیکان خود را حمایت و مراقبت کند با افراد غریبه هم به همان شکل رفتار میکند. نسبتاً کم ادعا،سخت کوش، با استعداد، فداکار ، دور از خودپسندی و فردی که دوستان زیادی دارد و بسیار قابل اعتماد است.

(24 شهریور تا 3 مهر) (22 تا 30 اسفند)  درخت فندوق (خارق العادگی)
جذاب و گیرا، شوخ طبع، بسیار فهمیده و فردی که میداند چطور روی دیگران تاثیر ماندگار داشته باشد. در امور اجتماعی، فعال، مردمی و اغلب اوقات دمدمی مزاج، درستکار، کمال گرا و در رعایت عدل و انصاف قاضی خوبی است.

(13 تا 22 شهریور) (11 تا 21 اسفند)  درخت لیمو ترش (شک و تردید)
باهوش و سخت کوش است و انچه را زندگی به او میدهد می پذیرد. البته بعد از انکه سعی میکند شرایط بد را به خوب تغییر بدهد. از فشارهای عصبی نفرت دارد. از مسافرت و تعطیلات کوتاه لذت میبرد. ممکن است خشن به نظر بیاید اما واقعا روح لطیفی دارد. همیشه اماده جانفشانی برای افراد خانواده و دوستان است. بسیار با استعداد است اما برای استفاده و بهره بردن از انها باید زمان پیدا کند. خصلت رهبری بالایی دارد و فوق العاده وفادار است.

(4 تا 13 خرداد) (2 تا 11 آذر)  درخت موز (خوش سلیقگی)
زیباست و ب ه اوضاع و احوال ظاهر خود توجه دارد. خوش سلیقه و فداکار است و زندگی را تا جایی که ممکن باشد راحت میگیرد. زندگی را به سوی منطق و انضباط سوق میدهد .به دنبال مهربانی و تقدیر از دوستان است. تصمیم گیری برای او سخت است و فردی بسیار قابل اعتماد به شمار می رود.

(11 تا 20 فروردین) (14 تا 23 مهر)  درخت افرا(استقلال فکری)
فردی معمولی نیست و سرشار از تصور و خلاقیت و ابتکار، خجالتی و تودار، بلندپرواز و مغرور است. متکی به نفس، به دنبال تجارب جدید و گاهی عصبی است اما حافظه و ذهنی قوی دارد و به اسانی یاد میگیرد. همیشه میخواهد اثری خوب روی دیگران داشته باشد.

(23 شهریور) درخت زیتون (عقل)
عاشق مهربانی و رافت، منطقی و متعادل است و از خشونت دوری میکند. بردبار و شکیبا، با نشاط و سرزنده ، ارام و عادل است و قلبی رئوف و مهربان دارد. از هرگونه بخل و حسادت دوری می کند. عاشق مطالعه است و از معاشرت با افراد آگاه و فرهیخته لذت می برد.

(24 مرداد تا 2 شهریور) (19 تا 30 بهمن)  درخت کاج (صلح و آشتی)
عاشق مصابت و شرکت در گفتگوهایی است که به توافق منجر بشود. باید در زندگی ارامش داشته باشد. عاشق کمک کردن به دیگران است و تخیلی پویا دارد. دوست دارد شعر بسازد و به مد علاقه ندارد. همیشه ملاحظه دیگران را می کند. با همه خیلی دوستانه رفتار میکند. احساسات لطیفی دارد و به عاطفه و اطمینان خاطر نیاز دارد.

(1 تا 14 اردیبهشت) (5 تا 13 مرداد) (4 تا 8بهمن)  درخت سپیدار (تردید و عدم ثبات)
جذاب به نظر می اید. با استعداد است. اما اعتماد به نفس بالایی ندارد. در مواقع لزوم بسیار شجاع است و به مهربانی و جوی خوشایند نیاز دارد. بسیار مشکل پسند  و غالبا تنها است وطبعی هنرمندانه دارد. هماهنگ کننده خوبی است و به فلسفه علاقه مند است. در هر موقعیتی قابل اعتماد است و به طور جدی درامور مشارکت دارد.

(1 تا 10 فروردین) (4 تا 13 مهر) درخت زبان گنجشک (حساسیت)
سرشار از جذابیت، با نشاط و سرزنده است و دوست دارد توجه دیگران را به خود جلب کند. عاشق زندگی، فعالیت و حتی پیچیدگی ها است. مستقل، خوش سلیقه، پر احساس، یار و هم صحبتی خوب است. کسی که تمایل به عفو و گذشت ندارد.

(21 تا 31 فروردین) (24 مهر تا 11 آبان) درخت گردو(اشتیاق وشور)
نجیب و با دید وسیع نسبت به جهان ، خودجوش و بلند پروازی او نامحدود است. فردی غیر قابل انعطاف، شریک استثنایی اما بد قلق است. همیشه مورد علاقه نیست اما اغلب تمجید و تحسین میشود. مدیر وباهوش، بسیار پر حرارت اما گاهی اوقات مغرور است.

(3 تا 12 شهریور) (1 تا 10 اسفنددرخت بید مجنون (اندوه)
فردی که دوست دارد از فشارهای روحی دور باشد. زندگی خانوادگی را دوست دارد و سرشار از امید و رویا است. جذاب، بسیار مهربان، عاشق زیبایی، با استعداد زیاد در موسیقی ، عاشق سفر به نقاط غیر معمول، خستگی ناپذیر ، غیر قابل پیش بینی، درستکار و فردی که میتواند تحت تاثیر قرار بگیرد اما نه هنگامی که در تنگنا باشد. حس ششم خوبی دارد و عاشق خنداندن دیگران است.

منبع : دایره المعارف دات کام ، بانک مرجع و سرگرمی

جمهوری اسلامی ایران در یک نگاه :

موقعیت:کشورایران درقسمت غربی فلات ایران وقسمت نیمکره شرقی وجنوب غربی قاره آسیا قرارگرفته وجزء کشورهای خاورمیانه است ودرنیمه جنوبی منطقه معتدله شمالی واقع شده است

جغرافیای طبیعی:ایران با 1648195کیلومترمربع وسعت کشوری کوهستانی است که بیشتر ازنصف مساحت آن را کوهها وارتفاعات دربرگرفته اند.25% خاک ایران را صحرا وکویر و25% باقیمانده را اراضی قابل کشت تشکیل داده اند

جغرافیای انسانی:نژادمردم ایران ازاعقاب آریاییها است که این قوم درحدود3500سال پیش درایران ساکن شده اند ودرطول تاریخ با اقوام مختلف عرب وترک وغیره درآمیخته ونژاد ایرانی فعلی که به مردم ایران اطلاق میگردد به وجود آورده اند

مذهب:دین رسمی مردم ایران اسلام و98.8%مردم مسلمان هستند که حدود91%مسلمانان شیعه وبقیه پیرو سایرمذاهب اسلامی هستند.اقلیتهای دینی ایران عبارتنداز:ارامنه گریگوری 0.5% سایر مسیحیان 0.2% کلیمی 0.3% زرتشتی 0.1% وسایرادیان نیز 0.1% ازکل جمعیت ایران راتشکیل می دهند. زبان:زبان رسمی مردم ایران فارسی است که درمناطق مختلف بالهجه های گوناگون تکلم میشود وخط رسمی نیزفارسی میباشد.غیراززبان فارسی زبانهای دیگری مانند :ترکی وکردی ولری وبلوچی وگیلکی نیز درنقاط مختلف کشور رایج است

آب وهوا:ایران دارای آب وهوائی متنوع بوده ودرنقاط مختلف کشور این تنوع رامیتوان بخوبی مشاهده نمود.تغییرات آب وهوا درمناطق مختلف معلول عوارض وپدیده های طبیعی آن نواحی بوده ونسبت مستقیم باپستی وبلندی های این مناطق دارد

دریاها ودریاچه ها:درجنوب ایران خلیج فارس ودریای عمان قراردارند که باعث ارتباط دریایی ایران با اکثرممالک دنیا میباشند.طول سواحل خلیج فارس ودریای عمان که بوسیله تنگه هرمز به یکدیگرمتصلند جمعا2530کیلومترمیباشد.مهمترین جزایرایران درخلیج فارس وتنگه هرمزقراردارندکه عبارتنداز:جزیره قشم -جزیره لارک - جزیره کیش - جزیره هنگام - جزیره هرمز- تنب بزرگ - تنب کوچک – ابوموسی - جزیره سیری - جزیره فرور(فارور) - جزیره بنی فرور(بنی فارور) – هندورابی – لاوان – شیف – خارک – خارکو-فارسی - نخیلو. درشمال ایران دریای خزرواقع گردیده که طول سواحل ایران درامتدادآن حدود700کیلومترمیباشد مهمترین دریاچه های داخلی عبارتنداز:دریاچه ارومیه - دریاچه قم(نمک) - دریاچه نیریز(بختگان) - دریاچه مهارلو- دریاچه فامور(پریشان) - دریاچه هامون - دریاچه جازموریان – دریاچه سیستان(هامون صابری) – دریاچه طشک

رودهای ایران:اکثررودهای جاری درایران کم آب بوده وپرآب ترین رود که درتمام فصول سال قابل کشتیرانی است رودکارون میباشد.مهمترین رودهای ایران عبارتنداز:
کارون – جراحی – کرخه – زهره – مند – دالکی – سیمره – اروند رود – سرباز – باهوکلات – کل – مهران – الوند که به خلیج فارس ودریای عمان میریزند
سیمینه رود – زرینه رود – آجی چای(تلخه رود) و نازلوچای که به دریاچه ارومیه میریزند
قزل اوزن – سفیدرود – شور – اهرچای – زنجان چای – شاهرود – قره سو – ارس – چالوس – هراز – تجن – گرگان واترک که به دریای خزر میریزند
همچنین رودهای: بمپور – هلیل رود – ماشکل – شور – کر – زاینده رود – قره چای – کرج – جاجرود وکشف رود که به حوضه های داخلی میریزند

کوههای ایران:ازچهاررشته کوه اصلی شمالی – غربی – جنوبی – مرکزی وشرقی تشکیل شده اند
کوههای شمالی ازکوههای آرارات درترکیه شروع شده وبه ترتیب به کوههای علمدار – سهند – سبلان – طالش – قافلانکوه (درآذربایجان) – البرز(شمال استان مرکزی وقسمت جنوبی استانهای گیلان ومازندران) – آلاداغ – بینالود – هزارمسجد – قراداغ(خراسان) ادامه یافته ودرکشورافغانستان به کوههای هندوکش می پیوندد.بلندترین نقطه این رشته کوهها که بلندترین قله ایران نیز هست قله دماوند با 5671 مترارتفاع میباشد
کوههای غربی نیز از آرارات شروع شده وازشمال غرب به سمت جنوب شرق امتدادداردوکوههای ساری داش – چهل چشمه – پنجه علی – الوند – کوههای بختیاری – پیشکوه – پشتکوه – اشتران کوه – زردکوه رادربرمیگیرد که رشته کوههای زاگرس نیزدراین قسمت قراردارد که بلندترین نقطه این رشته کوهها قله دنا با4267مترارتفاع میباشد
کوههای جنوبی ازخوزستان تاسیستان وبلوچستان امتدادیافته وبه کوههای سلیمان درکشورپاکستان میپیوندد وشامل کوههای سپیدار – میمند – بشاگرد – بم پشت میباشد
کوههای مرکزی وشرقی شامل کوههای کرکس – شیرکوه(دراستان یزد) – کوهبنان – جبال بارز – هزار – بزمان – تفتان میباشد که بلندترین نقطه این کوهها کوه هزار میباشد

عضویت درسازمان ملل:ایران جزواولین اعضای سازمان ملل متحد میباشد که درآبان ماه سال 1324 هجری شمسی برابربا24 اکتبر 1945 میلادی میباشد

جغرافیای اقتصادی:بیشترطرحهای اقتصادی ایران دررابطه با تولیدات نفتی ودرآمدحاصله ازآن تنظیم گردیده است بطورمثال میزان دریافتهای بودجه کشوردرسال1357(هجری شمسی)بلغ بر 2325533000000ریال وپرداختهای آن 2346225000000ریال برآوردگردیده که 44%هزینه های کشورازمحل فروش موادنفتی 21%ازمحل دریافت مالیاتها وبقیه ازسایرمنابع تامین گردیده است.واحدپول ایران ریال جمهوری اسلامی ایران است که اضعاف آن تومان ومعادل 10 ریال میباشد

کشاورزی ودامپروری:مهمترین محصولات کشاورزی عبارتنداز: گندم – صیفی جات – سبزیجات – حبوبات – میوه – پنبه – توتون – تنباکو – برنج – خرما – زیتون – ذرت – چای – کنف – مرکبات – نیشکر – چغندرقند است که ازمناطق مختلف ایران بدست می آید

دامپروری درنقاط مختلف ایران بصورت پراکنده یا مجتمع رواج دارد.بخصوص دراستانهای خراسان – مرکزی – آذربایجان – کردستان – لرستان – فارس بیشتر به آن توجه میشود

صنعت ماهیگیری دراختیار شیلات ایران است وصید ماهی دراستان های مازندران وگیلان دردو دوره بهار وپاییز توسط شیلات شمال انجام میشود.صیدماهی درجنوب توسط شیلات جنوب دردو دوره پاییزوزمستان انجام میشود
قسمت عمده صیددریای خزررا ماهی سفید – کفال – غضروفی – انواع ماهی فلس دار – خاویار تشکیل میدهد
درجنوب بیشتر میگو و ساردین صید میشود.

معادن:مهمترین معادن ایران شامل: سرب وروی – مس – کرومیت – خاک سرخ – سنگ آهن – ذغال سنگ – مرمریت – مرمر – تراورتن – کائولین – سیلیس – فیروزه – پوکه معدنی – بنتونیت – باریتین – دولومیت – خاک نسوز – زاج – تالک – فلدسپات – گچ – سولفات دوسود و......... میباشد

انرژی:بعلت پیشرفت گسترده صنعتی واقتصادی کشور نیازمبرم به منابع انرژی زا روزبروز افزایش یافته واین امربه نحومحسوسی نمایان است.بعلت محدودبودن منابع نفتی درحال حاضر همه کشورهای جهان درتلاش وکوشش هستند تاانرژی موردنیازخویش راازمنابع نامحدود بدست آورند.به همین لحاظ بهترین طرح دراین زمینه استفاده ازمنابع نفتی درصنایع پتروشیمی وتولیدانرژی الکتریکی ازطریق نیروی هیدروالکتریک(برق آبی) – نیروگاههای گازی – نیروگاههای اتمی – نیروگاههای خورشیدی محسوب میشود

حمل ونقل:راههای ارتباطی داخل کشوربیشترازراه زمین وهواانجام شده وبدلیل نبودن رودهای قابل کشتیرانی (باستثنای دریاچه ارومیه وقسمتی ازرودکارون که قابل کشتیرانی است)حمل ونقل آبی بسیارکم است

راه آهن:اولین خط آهن ایران درسال 1295 (هجری شمسی)راه آهن جلفا – تبریز (بطول 146 کیلومتر) وراه آهن صوفیان – شرفخانه (بطول 53 کیلومتر)ساخته شده است وهم اکنون باطول خط بالغ بر15000 کیلومتر ازطریق شرف خانه وپل قطور به راه آهن ترکیه واروپامتصل است
راههای ارتباطی هوایی ایران درسال 1305(هجری شمسی)شروع به کارنموده است
ارتباط دریایی ایران ازطریق بنادرجنوبی امام خمینی – خارک – خرمشهر – آبادان – بوشهر – بندرعباس(بندرشهیدرجائی) – چابهار(بندرشهیدباهنر) وبنادرشمالی نوشهر – انزلی انجام میشود

سدهای مهم ایران عبارتنداز: سد کارون(برروی رودکارون درشمال شرقی مسجدسلیمان) - سددز(برروی رود دز درشمال دزفول) - سدسفیدرود(برروی سفیدرود نزدیک منجیل) - سدزاینده رود(برروی زاینده رود در شرق چادگان) - سدامیرکبیر(برروی رود کرج درشمال کرج) - سدارس(برروی رود ارس درشمال غربی جلفا) - سدلتیان(برروی رود جاجرود درشرق تهران) -سدمهاباد(برروی رود مهاباد درشمال مهاباد